Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սիրամարգ
վանկեր՝ սի•րա•մարգ
Բնիկ հայկական բառ։
Առաջացել է՝ սիրուն և մարգ բառերի միաձուլումից, որի բուն գաղափարային իմաստը վերաբերվում է՝ սիրամարգի ագիի տեսքին, որն էլ իր հերթին հիշեցնում է կանաչագեղ և պճնազարդ մարգեր։
Գոյական
- երփներանգ վառ գունավորումով փետուրներով ու հովհարաձև բացվող երկար պոչով հարավասիական խոշոր թռչուն
- խայտաբղետ զարդարուն հագնված կին ◆ Ինչի՞ համար են բարեհաճել այդ սիրամարգերը
- (նորբ․) զմրուխտահավ, սինամ հավք
- (կենդբ․) զմրուխտահավ, սինամահավք, սքի (հնց․), (գվռ․) սինամոն հավք, զմրուխտ ղուշ
-
-
-
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
սիրամարգ(ը) |
սիրամարգներ(ը)
|
| Սեռ. |
սիրամարգի |
սիրամարգների
|
| Տր. |
սիրամարգի(ն) |
սիրամարգների(ն)
|
| Հայց. |
սիրամարգ(ը) |
սիրամարգներ(ը)
|
| Բաց. |
սիրամարգից |
սիրամարգներից
|
| Գործ. |
սիրամարգով |
սիրամարգներով
|
| Ներգ. |
սիրամարգում |
սիրամարգներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։
.jpg)
