սիրուհի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [siɾuˈhi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սի•րու•հի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կին սիրահար
- տղամարդուհետ սեռական կապի մեջ գտնվող կին (առանցամուսնանալու)
- շատ սիրելի կին, մեկի սիրո առարկան հանդիսացող կին՝ աղջիկ
Հոմանիշներ
խմբագրել- սիրեցյալ, սիրահար (ժղ․) սիրած, յար, սրտի թագուհի, սրտիսիրուհի, սրտի առարկա
- տարփուհի, հոմանուհի (գրք․) հարճ, ծանոթուհի, սեղեխ, սերեկան (ժղ․), (գվռ․) դրսնավոր, ծըմփ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։