(~արյունոտել՝ արյուն լվա ըլել, ~արյուն բերել) Հոգեկան խոր ցավ պատճառել ◆ «Ներե՛ ինծի, ներե՛ ինծի իմ աղվոր Փիեռռոս, որ անգամ մը ևս սիրտդ կ'արյունեմ, կը տառապեցնեմ քեզ» Շահան Շահնուր ։ ◆ Եվ մի՞թե արժեր ապրել կրելու համար այն փշե տանջանքները,որոնք կրծում են հոգիս ու արյունոտում սիրտս։(Ավետիք Իսահակյան)◆ -Էյեր [«եթե»] կիտնա քո [«որ»] սև խապարը [խաբարը] օձի պես սիրտս ծակելով պտի արյունլվա ընե... Եր ։ ◆ Գանգատ եմ ու խոց եղբայրք,/Սիրտս ի վեր արիւն[արյուն] կու բերէ,/Ի մանկութենէի վեր/Զիս ուսման հոգսը կու մաշէ (Հայերեն) ։
զգացումները գրգռել, սիրտը քրքրել ◆ Կարմիր ու ճերմակ երես, քանի՞ մի զիմ սիրտը արիւնես [արունես] անցնիլ տուղ ամպւոյն[ամպվույն] ետև, ամպ ու գոլ առնես[«ես անում»], զիս երես։ Բահապետ Քուչակ◆ Զիլի ֆըդ[հյուսքդ.խոպոպդ] ճող-ճող ճողեր ես,/Լաճերաց[լաջերաց] սիրտն արուներ ես (Կաթնով աղպիւր-Վանա սազ) ։
