ապրել, կենդանություն ցույց տալ, կենանի գործել ◆ (Լուսե պատկերների) ջինջ հատակում ևս բաբախում է...հայրենասերի անհանգիստ սիրտը («Գթ») ։ ◆ Մաղվու՜մ էին շարքերը մեր,-/Կյանքե՜ր մեռնում, մահե՜ր ծնվում,/Բայց իմ սիրտը զարկում էր դեռ,/Նա առաջ էր միայն գնում (ԳԵ, Հաղթանակի ճամփան) ։ ◆ Ահա այստեղ այս սրահում է բաբախում հանրապետության լույսի աղբյուրների «սիրտը» («Եր․») ։
հուզումնալից վիճակ ապրել ◆ Սիրտս թպրտալ է սկսում մի անորոշ ուզմունքից, սիրտս, տագնապալից զարկել է սկսում, ինչպես էլեկտրական զանգի արծաթազոծ լեզվակ (Չ, Երկիր․․․) ։
