Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) սիրով վառել ◆ Պապաճանյանը [Բաբաջանյանը] գտնելե առաջ բավական սիրտեր հալեցուցած էր: (Ռուբեն Սևակ)
  2. կեղեքել, կսկացնել ◆ Իր զարհուրիկ երգերով / Մանկան սիրտն էր հալում, մաշում, / Արազն իր վշտով, ողբով, / Սրամորմոք լացերով / Մանկան սիրտն էր ճմլում, ճնշում։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Վաթանեմես [«հայրենիքիցս»] յարն ինձ հանից, / Ղարիբ տիղում սիրտս հալից: (Սայաթ-Նովա)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։