սիրտխառնվուք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սիրտ•խառ•ն(ը)•վուք
- Պոլիս՝ սիրտ խառնող, զզվելի, զզվանք առաջացնող ◆ Աս ինչ սիրտխառնուկ կերակուր է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- սրտխառնություն ◆ Այստեղ գեշ հոտ մը, ուրկե դրսի շունն ալ սիրտխառնուք մը պիտի զգար։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։