սլլատար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ս(ը)լ•լա•տար
- Արարատյան, Վան՝ ցրտահարված, սառնամանիքից վնասված, սըռը տված
- շուտ մրսող, շատ մրսող
Արտահայտություններ
խմբագրել- սլլատար լինել
- սլլատար ընկնել - սառնամանիքից վնասվել, ցրտահարվել ◆ Սըռը դիպավ, պտուղները սլլատար էլան։ Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։