Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)լ•ն(ը)•գել 

  1. Ղարաբաղ՝ միայն ջուր, ամպակ ջուր՝ առանց կերակուրի ու հացի որպես սնունդ
  2. անհամ, անժուռ, յուղն ու միսը քիչ (կերակուր) ◆ Բոզբաշը սլնգե, զատ ար, բա ես ընդհեն բոզբաշ կիփես։ ԶՏ
  3. անհամ, տափակ ◆ Գյուղի տղերանց վախկոտությունը վերագրվել նրա սլնգի խրատներին։ Սք (փխբ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. սլնգի ջուր, սլնղի ջուր
    1. միայն ջուր, ամպակ ջու՝ առանց կերակուրի ու հացի՝ որպեսն սնունդ
    2. անհամ՝ անժուռ, միսն ու յուղը քիչ կերակուր
    3. կերակուրի ջուր՝ առանց մսի ու այլ բաների

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։