Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)լ•ս(ը)•լա 

  1. Մուշ, Ապարան՝ իրար վրա թափված սալ քարեր, սալ քարերով լի տեղ
  2. Վան, Պապեն՝ նուրբ ու բարակ թել
  3. {բրբռ|Վն||||||}} կրակի մեղմ արծրածում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։