Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)լ•վ(ը)•լիկ 

  1. Վան, Ամասիա, Մարզվան՝ արագ շաչժվող բան ◆ Սլվլիկն ելավ սարն ի վեր, սրբեց ի պե տակն վեր։ Հանելուկ- ածելի
  2. արագաշարժ, ճարպիկ, աչքաբաց, սլիկ ◆ Սլվլիկ երեխա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. բարեկազմ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։