սխլաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ս(ը)•խ(ը)•լաթ
- Արարատյան, Կարին, Կարս, Խարբերդ, Բալու՝ նեղվածք ◆ Քուչեքը էնղդար սխլաթ են, որ մեզ նամն գեղացիքը քուչեքումը չեն կարող ման գալ։ (Խաթաբալա)
- նեղ
- Նոր Նախիջևան, Կարին, Կարս, Ջավախք՝ շատ կարևոր, անհետաձգելի ◆ Ճիճա, ասի, յեփոր սըխլեթ պան չունիս նը, ասի իսա աքացիին շուքին նըստինք։ Ռափայել Պատկանյան
- Կարին՝ Խճողված, խիտ, հոծ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։