սխոլաստիկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sχɔlɑstiˈkɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ս(ը)•խո•լաս•տի•կա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< схоластика < լատ. < հուն. scholē դպրոց
Գոյական
- միջնադարյան փիլիսոփայության մեջ իշխող ուղղություն, որի նպատակն էր եկեղեցական դոգմաների արդարացումն ու հիմնավորումը մտահայեցական ու ձևական տրամաբանական փաստարկների օգնությամբ
- կյանքից ու գործնական կիրառությունից կտրված և լոկ վերացական դատողությունների վրա հիմնված գիտելիք՝ գիտություն
- մտահայեցական և ըստ էության անհիմն, բայց արտաքուստ՝ ըստ ձևի տրամաբանական թվացող դատողությունների սիստեմ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։