սխտարիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սխ•տա•րիչ
- Համշեն՝ Մի տեսակ թուփ, որ ունի մանր սև ուտելի պտուղ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։