Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [skzbnɑhnt͡ʃʰjuni ɑŋˈkum]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) բառի առաջին հնչյունի՝ մեծ մասամբ ձայնավորի (կամ հնչյունախմբի) անկումը, որը կատարվում է նախորդ բառը վերջնահնչյունի կամ հնչյունաշղթայի մեջ մտնող այլ հնչունների ազդեցությամբ, երբեմն անբացատրելի պատճառներով

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։