Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•կո 

  1. Վան, Շատախ՝ այսքան, այսչափ, այդքան, այդչափ, այնքան ◆ Էյ, անիրավ, ընչի՞ կը վախենաս. քանի մ՛քու թրի հեռջեվ, էրկու սկոմ յէմ ոտներաց դեմ կը տրորվի, իրեք սկոմ յէմ պոչի հեռջեվ կը տրովի։ Սասնա ծռեր ◆ Հանոնք սկոմ (այնքան) աղքատ ըն, որ օրվա խաց ուրենց ձեռ չէր ընկնի։ Ահ ◆ Դավիթ սկոն ոժով էր, Չինարի ծառ կոռեր։ Սասնա ծռեր
  2. այսպես, այդպես

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։