Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•կուն 

  1. Վան՝ այսպես, այդպես, այնպես ◆ ՈՒ ◆ սկուն ի, համա աղեկ էն ի, մկա զանիմ, մեռցուցին, իս մոտեն ազատվիմ։ Սասնա ծռեր ◆ ◆ Սկուն ծեն կը խանին, որ մարթ կ՛զախախորի ու լեզուն կ՛փետնա։ ՍՏՍ
  2. այնքան, այսքան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•կուն 

  1. Խոտուրջուր՝ կանացի հատուկ անուն, Իսկուհի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։