Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•կ(ը)ր•թիլ 

  1. Մարաշ՝ կաշին ինքն իրեն պլոկվել
  2. քերծվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։