սյուրյուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sjuɾˈjuɾ]
վանկեր՝ սյուր•յուն
- Եվդոկիա՝ կարմիր թունավոր փոշի, որը համարվում է վերքի դեղ (քսում են երեխաների շուրթերի շուրջը առաջացած վերքերին), ինչպես նաև երկաթեղենը խոնավությունից պաշտպանելու միջոց (ցանում են երկաթյա իրերի վրա) ◆ Կարագ յուղով սյուլյուլը կը շաղեն և վերքին վրան կը քսեն։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։