Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•նա•կող 

  1. մարդու մարմնի երկու կողը՝ կեղծ կողերից վար մինչև երանքի ոսկորի գլուխը, որտեղ ոսկոր չկա, թլակուշտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։