սնդուս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sndus]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սնդուս
վանկեր՝ ս(ը)նդ•ուս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Իրանական փոխառություն. հմմտ. միջին պարսկերեն *sundus, պարսկերեն sundus:
Գոյական
- ողորկ ու փայլուն երեսով գործվածք(սատին, ատլաս և այլն)
- (փխբ․) սնդուսի նման ողորկ ու փայլուն:◆ Գգվեի կարոտով վարսերդ սնդուսի: (Ավետիք Իսահակյան)
- (հզվդ․) դիպակ
Ածական
- սնդուսից պատրաստված
- (նորբ․) կտորի տեսակ, սատին
Հոմանիշներ խմբագրել
- կերպաս, ատլաս
- տե՛ս դիպակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։