Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•նը•դուրս 

  1. Արարատյան՝ ամբողջ հասակով՝ բարձրությամբ սյունին կպած կանգնած ◆ Ջահել տղերքն էլ, որը սնըդուս, որը պատնըդուս շարվեցին։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։