Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•նը•դուրս 

  1. Արարատյան՝ ամբողջ հասակով՝ բարձրությամբ սյունին կպած կանգնած ◆ Ջահել տղերքն էլ, որը սնըդուս, որը պատնըդուս շարվեցին։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։