սնվածք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սըն•վածք
- Սեբաստիա, Կարին, Սիվրիհիսար՝ տե՛ս սնդու ◆ Եթե սնվածքը չլինի՝ թոնիրը չի վառի, որովհետև բոցի վրայից օդը չի կարող ներքև իջնել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տան մեծը մեռնելիս, ոտը լվանում, ջուրն ածում են սնվածքը, որ տան բարաքաթը մնա։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։