Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սըն•քար 

  1. Արարատյան՝ սյան տակի քարը, այն քարը, որի վրա կանգնեցնում են սյունը, տան գերանների՝ սյուների տակ դրվող հենարան քար, սյան խարիսխ ◆ Խեղճ կրակված Վարդիթերս... սնի տակին, փարտի քամակին գլուխը սնաքարին դրած՝ անիրավ Տիրանի մի երկու խոսքը լսել է ու խելքամաղ էլել։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։