Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սողալ
վանկեր՝ սո•ղալ
սող + -ալ
Բայ
- փորով գետնին քսվելով՝ գետնի վրա քարշ գալով շարժվել՝ գնալ ◆ Սողում էր օձը քարերի միջին։ Հովհաննես Թումանյան
- մարմնի որևէ մակերևույթի վրա ելնելով՝ ոտքերով ու ձեռքերով որևէ մակերևույթի քսվելով շարժվել՝ առաջ գալ ◆ Չոլախը սողալով իջավ ձորը՝ թռավ բարակ ջուրը։ (Ակսել Բակունց)
- մագլցել, ձեռքերով ու ոտքերով որևէ բանի փաթաթվելով դեպի վեր բարձրանալ ◆ Տղան սյան վրայով սողաց դեպի վեր։
- սահանքով շարժվել՝ հոսել ◆ Բերդն է միակ անդնդում հուզված՝ խլաձայն ողբով սողում դեպի ցած։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) անիվների թավալումով սահուն կերպով ընթանալ ◆ Մեր կողքից դանդաղորեն սողում էին տանտերը և զրահամենքենաները։ (Սովետական Հայաստան)
- (փխբ․) դանդաղորեն տարածվել՝ իջնել ◆ Այնտեղ, հովիտներում սողում է մառախուղը։ (Մարտիրոս Վեսպեր)
- (փխբ․) գաղտագողի ներս մտնել՝ ներթափանցել՝ շարժվել դեպի մի բանի ներսը ◆ Շապուհն է նորից Հայաստան սողում իբրև վիշապ օձ։ Վահագն Դավթյան
- (փխբ․) մի բանի քսվելով՝ հպվելով՝ շփվելով անցնել՝ սահել ◆ ՈՒշացած քամին սողում է սարից։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
- (փխբ․) թափանցել, մտնել՝ սողոսկել, ներթափանցել ◆ ՈՒ հուսահատության պես մի բան սողաց նրանց սիրտը։ ՍՌ
- (փխբ․) ձգվել, երկարել, տարածվել ◆ Հայոց աշխարհի ձորերը սողում, դառնում են վիհեր։ Վահագն Դավթյան
- (փխբ․) քծնել, ստրկամտորեն մեկի առաջ ստորաքաշություն անել, ստորաքարշել
- սողսողալ, սողանցել, (գվռ․) բողկտալ, սլլալ, սող տալ, փորսող տալ, փորսող գնալ, փորասող տալ, գետնասող տալ, փորը գետնին քսել, քարշ գալ
- տե՛ս զեռալ
- մագլցել, մագլել, մագլցտել, բարձրանալ
- սողոսկել, թափանցել, ներթափանցել, ներսահել, սողոպել (հզվդ․)
- քծնել, շողոքորթել, քծնաբանել, քծնախոսել, շողոմել, խնկարկել, հաճոյանալ, դարպասել, շնթել, ստկել, սուտակասպասել, մարդահաճել, ստորաքարշել, ատրկամտել, (գվռ․)՝ սապոնվել, սիրվտել, քսվտել, քսվել, քսվռտկել, քսվռտել, քլմստորել, քլմատել, լզմզվել, մնձմնձալ, ստորաքարշություն անել, շողոքորթություն անել, (ժղ․)՝ ոտքերը լիզել, գարշապարը լիզել (գռհկ․), գլուխը յուղել (եղել), բերնին մածուն քսել, (գվռ․)՝ ագի ծեծել, ագի փարտել, կուչ ու ձիգ անել, քածիկ-փծիկ անել, քածիկ-փծիկ լինել, պոճ խաղացնել, ջուր տալ, թիթիլ-բիթիլ անել
-
-
Խոնարհում
|
|
Անորոշ դերբայ
|
սողալ
|
Ենթակայական դերբայ
|
սողացող
|
Հարակատար դերբայ
|
սողացած
|
Համակատար դերբայ
|
սողալիս
|
Անկատար դերբայ
|
սողում
|
Վաղակատար դերբայ
|
սողացել
|
Ապակատար դերբայ
|
սողալու
|
Ժխտական դերբայ
|
սողա
|
անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Անկատար ներկա
|
սողում եմ
|
սողում ես
|
սողում է
|
սողում ենք
|
սողում եք
|
սողում են
|
Անկատար անցյալ
|
սողում էի
|
սողում էիր
|
սողում էր
|
սողում էինք
|
սողում էիք
|
սողում էին
|
Ապակատար ներկա
|
սողալու եմ
|
սողալու ես
|
սողալու է
|
սողալու ենք
|
սողալու եք
|
սողալու են
|
Ապակատար անցյալ
|
սողալու էի
|
սողալու էիր
|
սողալու էր
|
սողալու էինք
|
սողալու էիք
|
սողալու էին
|
Վաղակատար ներկա
|
սողացել եմ
|
սողացել ես
|
սողացել է
|
սողացել ենք
|
սողացել եք
|
սողացել են
|
Վաղակատար անցյալ
|
սողացել էի
|
սողացել էիր
|
սողացել էր
|
սողացել էինք
|
սողացել էիք
|
սողացել էին
|
Անցյալ կատարյալ
|
սողացի
|
սողացիր
|
սողաց
|
սողացինք
|
սողացիք
|
սողացին
|
Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
սողամ
|
սողաս
|
սողա
|
սողանք
|
սողաք
|
սողան
|
Անցյալի ապառնի
|
սողայի
|
սողայիր
|
սողար
|
սողայինք
|
սողայիք
|
սողային
|
Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
կսողամ
|
կսողաս
|
կսողա
|
կսողանք
|
կսողաք
|
կսողան
|
Անցյալի ապառնի
|
կսողայի
|
կսողայիր
|
կսողար
|
կսողայինք
|
կսողայիք
|
կսողային
|
Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
Ապառնի
|
պիտի սողամ
|
պիտի սողաս
|
պիտի սողա
|
պիտի սողանք
|
պիտի սողաք
|
պիտի սողան
|
Անցյալի ապառնի
|
պիտի սողայի
|
պիտի սողայիր
|
պիտի սողար
|
պիտի սողայինք
|
պիտի սողայիք
|
պիտի սողային
|
Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
Ապառնի
|
|
սողա՛
|
|
|
սողացե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։