Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սոպ•րա•նո

Ստուգաբանություն

(երժշտ․) կանացի ամենաբարձր ձայնը, ինչպես և այդ ձայնն ունեցող երգչուհի
(երաժշտ․) մանկական ամենաբարձր երգչաձայնը, ըստ որում տղաներինը կոչվում է դիսկա նտ.
ամորձատ երգիչների ձայները, որոնք կոչվում էին սոպրանիստներ
կանանց կամ խառը երգչախմբի ամենաբարձր պարտիան
հարմոնիան ուսումնասիրելիս քառաձայնի առաջին (ամենավերին) ձայնը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։