սոսուն
Հայերեն բարբառային բառ
սոսուն 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɔˈsun]
վանկեր՝ սո•սուն
- Նոր Նախիջևան՝ մաքուր, գեղեցիկ ◆ Կորավ մեր տեսուք, սոսուն Նախչըվանը։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Ինչ պանի վրա աչքս տառցուցի, - ամենը թեմիզ, թիպտիր, սոսուն: Ռափայել Պատկանյան ◆ Ասպես քիվ ու սուսուն տուն տեսած չէի։ Ռափայել Պատկանյան
- սիրուն, վայելչակազմ ◆ Սոսուն տղա։ Սահակ Ամատունի ◆ Հոն սիրուն հայ աղջիկներ ... ֆիտանի պես սոսուն բոյով Կտրիճ կուզին բոյով-բուսով։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
սոսուն 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [sɔˈsun]
վանկեր՝ սո•սուն
- Սասուն, Մոկս, Շատախ՝ անորոշ տեսակի դեղագույն կամ կարմիր հոտավետ լեռնային ծովային ծաղիկ, անուշահոտ դեղին ծաղիկ ◆ Խոտն անուշ ա քյարեսոսուն, Լե լե դինե դինստան։ (Ձեռագիր) ◆ Սար կերթաս, սոսըն կը բերիս ձը։ (Ձեռագիր) ◆ Սարի սոսն ծաղիկ, ինչ կը ծաղկեր։ Մ.Մուրադ. ◆ Թակվոր ի՞նչ պիրեմ քե նըման, Սարի սուսուն որ պացվի, Պացվի քյո արև տյու նըման։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։