Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սո•ված 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. սովելի

Ածական

  1. քաղցած, ուտելու պահանջ ունեցող` զգացող
  2. ոչինչ չկեչած, սնունդ չստացած:◆ Սոված փոր` ստամոքս։
  3. (փխբ․) ապրուստի միջոցներից զուրկ, ծայրահեղորեն աղքատ:◆ Շատ սոված ազգականներ ունի։ (Շիրվանզադե)
  4. (խոհր․) օրգանիզմի այնպիսի վիճակ, որը պայմանավորված է երկար ժամանակ սննդանյութեր չնդունելու կամ պակաս ընդունելու հետ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. քաղցած, անոթի, (հզվդ․) նքթած, նոթի, (գվռ․) անսվաղ, անաժուռ, թորթափ
  2. սովյալ (գրք․)
  3. տե՛ս աղքատ, ընչազուրկ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. սոված զկռտալ
    1. քաղցած լինել, ոտելու սաստիկ պահանջ զգալ
    2. ապրուստի միջոցներից զուրկ լինել, աղքատ լինել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։