սովրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɔvˈɾuk]
վանկեր՝ սով•րուկ
- Խոտուրջուր, Վան՝ Խոտուրջուր, Համշեն՝ լավ սովորող
- Խարբերդ, Դերսիմ, Համշեն, Մուշ՝ սովոր, վարժված, սովորած ◆ Ապա ասունք սուվրըկ ին, հախաղացած ին, Կը խաղան, մեկ մեկին վնաս չտա։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրել- սորվուգ ձեռ չըկայնի, Մուշ՝ եթե մեկը սովոր է մի բան անել, բնրան դժվար է ետ վարժեցնել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։