Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սո•տիլ 

  1. Համշեն՝ բույսիցողուն (որին կպած աճում են տերևներ)
  2. ավելի կոթ
  3. (փխբ․) վզակոթ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։