Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սո•րան 

  1. {{բրբռ|Ղրբ|Ար|Լ||||} լեռներից գերան քարշ տալու հարմար տեղ, լեռնային անտառներում՝ վերից վար իջնող սահուն ճանապարհ, որով գերանը սահելով իջնում է մինչև սարի ստորոտը ◆ Գերանին սորանովը դըվեր գձին գան։ Բնվ
  2. Ղարաբաղ՝ Անդնախոր կիրճ
  3. Ղարաբաղ՝ գերան

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ամմեն դոնում կյետը սորան չի պիրիլ Ղարաբաղ՝ - միշտ հաջողություն չի լինի, պապը ամենօր գաթա չի ուտի

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։