սոցիալական ադապտացիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɔt͡sʰjɑlɑkɑn ɑdɑptɑt͡sʰˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•դապ•տա•ցիա սո•ցիա•լա•կան
Բացատրություն
- անձի հարմարումն է սոցիալական իրադրություններին, որն իրագործվում է հատուկ պաշտպանական և ոչ պաշտպանական հոգեկան մեխանիզմների (ագրեսիայի, ինքնարդարացման, պրոյեկցիայի, կոնֆորմիզմի և այլն) օգնությամբ։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, ադապտացիա Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, ադապտացիա Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, ադապտացիա Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, ադապտացիա Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։