Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սուբ•լի•մա•ցի•ա

Ստուգաբանություն խմբագրել

< сублимация < լատ. sublimare վեր բարձրացնել

(քիմ․) նյութի անմիջապես անցումը կարծր վիճակից գազային վիճակի` առանց հեղուկային վիճակով անցնելու
հոգեբանական գործընթաց, երբ մարդու ներքին մղումների էներգիան ուղղորդվում է հասարակական կամ մշակութային գործունեությանը. տերմինը ներմուծել է Զ. Ֆրեյդը 1900 թ.

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։