Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սու•բյեկ•տի•վիզմ

Ստուգաբանություն

< субьективизм < լատ.

(փիլ․) իդելիստական փիլիսոփայական ուղղություն, որ մարդու կողմից ընկալվող առարկաներն ու երևույթները համարում է միայն մարդկանց կատեգորիաներ և ժխտում է օբյեկտիվ իրականության գոյությունը
բուրժուական սոցիալիստական ուղղություն, որը պնդում է, թե աբյեկտիվ օրինաչափություններով, այլ անհատական գործոններով (կամքով, առանձին անհատների ձգտումների, կարողություններով և այլն)
անհատական՝ կանխակալ, միայն սեփական շահերից ու հետաքրքրություններից ելնող վերաբերմունք մեկի՝ մի բանի նկատմամբ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։