Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [sutʰmɑ kɑˈkɑt͡ʃʰ]

վանկեր՝ սութ•մա կա•կաչ 

  1. Վան՝ (սղված. սուրբ Սոմասի կանաչից) կակաչին շատ նման սոխարմատ բույս՝ մարդաչափ բարձրություն. միակ ցողունի ծայրին ունի տերևափունջ՝ կարմիր բոժոժաձև ծաղիկներով

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։