սութուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [suˈtʰun]
վանկեր՝ սու•թուն
- Նոր Ջուղա, Ղարաբաղ՝ սյուն ◆ Պնալին էնա տռանը սութունեն տակեն։ Հժհք ◆ Կյամ մին ըսրան տանըմ, մին պեցուր սարի կըլխի մին մին ամարաթ ա ընում, - Էտ ամարաթին սութունան կապըմ, մին լավ կյոսռըմ։ Հժհք ◆ Ալրին քսակը տիրած ա ինում էրկու սութուններին քըմակին։ ՆԼՂԺբ
- Ղարաբաղ՝ դիմհար
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։