սուլոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [suˈlɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սու•լոց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- սուլելը ◆ Նա լսեց գնացքի սուր սուլոցը: (Նաիրի Զարյան) ◆ Լսվեցին շվիկների սուլոցները: (Շիրվանզադե)
- սուլելու ձայնը, բարակ ու սուր ձայն ◆ Նրա սուլոցի ձայնը... և անթիվ խողովակներից դուրս սլացող շոգու բոբյունը շփոթեցնում էին մարդ լսողությունը։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ խմբագրել
- շվոց, շվվոց, շչող, շչյուն, (հզվդ․) սուլյուն, սույլ, սուլոցք
- շկահյուն
Արտահայտություններ խմբագրել
- սուլոցով (սուլոցներով) դիմավորել՝ պատասխանել են-սուլելով դժգոհություն՝ բողոքք՝ անհամաձայնություն արտահայտող
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։