Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սու•լոց

Ստուգաբանություն

սուլելը ◆ Նա լսեց գնացքի սուր սուլոցը: (Նաիրի Զարյան) ◆ Լսվեցին շվիկների սուլոցները: (Շիրվանզադե)
սուլելու ձայնը, բարակ ու սուր ձայն ◆ Նրա սուլոցի ձայնը... և անթիվ խողովակներից դուրս սլացող շոգու բոբյունը շփոթեցնում էին մարդ լսողությունը։ (Շիրվանզադե)

սուլոցով (սուլոցներով) դիմավորել՝ պատասխանել են-սուլելով դժգոհություն՝ բողոքք՝ անհամաձայնություն արտահայտող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ whistle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ свист (ru) ‎(svist), свисток (ru) ‎(svistok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։