Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սու•կուն 

  1. Վան՝ նորածիլ բույսի սպիտակ դեղնաժեռ մասը
  2. Վան, Պապեն՝ բույսի սերմնարանը

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։