սուջա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սու•ջա
- Ուրմիա՝ սեգ, նուրբ, ձիգ ◆ Ճոկեց արաբական կապուտ խալխալ, սուջա, բուսով, ջանգյի։ (Քյոռ Օղլի)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։