սուրահի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սու•րա•հի
- Կաղապար:բռբ երկար վզով կավե աման՝ գինու՝ օղու՝ ջրի և հեղուկ այլ բաների համար◆ Կարմիր սփռոցի վրա երևում էր մի սուրահի կարմիր գինի երեք բաժակով։ Գուրգեն Մահարի ◆ Կթեմ թուխ մախին, լցեմ սուրահին, էորոխկեմ յարի։ ՀՊԵ
- Կաղապար:բռբ բարակ՝ նուրբ ու երկար, բարձրուղեշ ◆ Նրա սուրահի բոյը՝... անուշ լեզուն, քաղցր ձենը... մարդի խելք էին տանում։ (Խաչատուր Աբովյան)
- Կաղապար:բռբ պատշգամբի վանդակի փայտեր, վանդակաձող
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։