սուրգյուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սուրգ•յուն
- Արարատյան, Մուշ, Ալաշկերտ, Վան՝ տարագրում, վտարում
- աքսոր ◆ Ճերմակ թուղթի վրա սև գիր գրեցին, Մեր հայր սուրբը սյուրկյուն ղրկեցին։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ սուրգյուն անել
- Կեսարիա՝ սուրգուն էնել
- Արարատյան՝ սուրկուն անել
- Համշեն՝ սուրգուն ընել
- վտարել, տարագրել, տարագիր դարձնել ◆ Դու էրկու ախպեր ունեիր, հերդ սուրգյուն ա արե։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Ասքյարներ էկան, հմենին պռնիցին ու մեմեկ սամարուն ծիերաց վերեն խեծուցին, հայտեպրե սյուրկյուն արիցին։ ԱՏՍ
- աքսորել
- Արարատյան՝ սուրգյուն ըլել - տարագիր դառնալ, հեռանալ (երկրից, տնից)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։