սուրմա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [suɾˈmɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սուր•մա 

Գոյական

1. (ժղ․) ծարիր
2. (նորբ․) ներկ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս սարիր

Արտահայտություններ

1. սուրմա քաշել - ծարիր քաշել, ծարիրով ներկել

Բաղադրյալ բառեր
սուրմայել սուրմայվել աուրմայում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сурьма (ru) ‎(surʹma), сурьмлённый (ru) ‎(surʹmljónnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. (գվռ․) մետաղյա փոքրիկ զարդ՝ հագոստի կամ գլխանոցի վրայից կախելու համար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։