սուրութսան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սու•րու•թսան
- Մուշ, Ալաշկերտ՝ սուրալով ◆ Սինամահավք ու ձագերու խըժվըրտոց սուրութման հեռուն աշխորքից լսեց... համար էկավ, էրեց օր զարկեր էտ մարդուն կտոչ-կտոր էներ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։