սուր-սուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [suɾ ˈsuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սուր-սուր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (բրբ․) շատ սուր բերան ունեցող, ծակող ծայրեր ունեցող ◆ Սուր-սուր դանակներ։ ◆ Շատերին ճանկռտել էր սուր-սուր եղունգներով։ (Ղազարոս Աղայան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն