սուփրա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [supʰˈɾɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սուփ•րա
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (ժղ․) սփռոց
- հացի սեղան, հացկերույթ ◆ Ծառատակերին կանաչ խոտերում կարմիր խալիչաներ տարածել, մի մեծ շրջան են կազմել անխնա լցրած մավի սուփրաների շուրջը։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս սփռոց
- տե՛ս հացկերույթ
Արտահայտություններ խմբագրել
- սուփրա բացել - սեղան բացել ◆ Հայրս մի սուփրա բաց արավ ամեն բարիքով լիքը։ (Ղազարոս Աղայան)
- սուփրի վերև նստել
- սեղանի վերևը՝ գլխին նստել
- պատվավոր հյուր լինել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։