սոփա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սո•փա
- Թբիլիսի, Նոր Նախիջևան, Կարին, Կարս, Մուշ, Վան՝ մեծ ծանր ու կոպիտ ձեռնափայտ, մահակ ◆ Երկու մարդ եկան Կոփա, Ամեկու ձեռ մեկ-մեկ սոփա, Վին կը զարկեն՝ կըսեն թոպա։ Բնս
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։