Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սո•փես•տա•բա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

սոփեստության օգտագործումը ակնհայտորեն կեղծ դրույթներ ապացուցելու համար, վեճերի ու բանավեճերի ժամանակ ընդդիմախոսին և ունկնդիրներին մոլորության մեջ գցելու համար հարցերի դիտավորյալ բարդացում ու խճողում
սոփեստաբանական խոսք՝ արտահայտություն՝ միտք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։