Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ (ը)ս•պ(ը)•լո•րել 

  1. Մուշ՝ մազերը թափվել (գլխի), ճաղատանալ ◆ Սատանի մազեր յըմեն կը վառին, գլուխ կը կանի մեկ դեն։ Հժհք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։