Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ (ը)ս•պ(ը)•լո•րել 

  1. Մուշ՝ մազերը թափվել (գլխի), ճաղատանալ ◆ Սատանի մազեր յըմեն կը վառին, գլուխ կը կանի մեկ դեն։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։