Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)պ•տ(ը)•րիկ 

  1. փայլուն, ողորկ (առարկա) ◆ Էլ սպտրիկ, սպտրիկ, էլ նա այծերը վար տուր (Հանելուկ-ածելի)։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։