Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սըռ•տաշ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Պոլիս՝ սրտակից, մտերիմ, սրտի ընկեր ◆ Խեղճ Սոսը լավ չէր ուզում, որ իր սռտաշ ախպերն իմանա էն, ինչ որ թաքուն էր։ (Պերճ Պռոշյան) : ◆ Թե ինձի են առաջ՝ սիրով սրտաշ ես, էլի նահախ քարեքար տալդ ի՞նչ ա։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։