Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)վ•ս(ը)•վան 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ուտելու համար մեռած, ուտել շատ սիրող ◆ Սվսվան տղա ա, տանը էլ բան չի թողնում։ Վն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։